9-3-'12

Vandaag vertrekken we voor een weekendje naar Pushkar, een stadje rond een heilig meer. Op de bus ontmoeten we Tomer (of Tom), een jongen uit Israël. Hij is net klaar met zijn legerdienst en maakt nu nog een aantal grote reizen voor hij gaat studeren. We slaan aan de praat en de uren op de bus vliegen voorbij. Net zoals de bus zelf trouwens, de chauffeur rijdt als een gek over de weg zonder te letten op andere voertuigen, rijvakken,... Op een gegeven moment reden we gewoon volledig spookrijder. Op de bus zat nog een ander Israëlisch koppel, Keren en Daniel. Zij reizen al 1,5 maand door India. Samen gingen we op zoek naar een hostel. Het eerste hostel dat we bezoeken (op aanraden van een andere toerist) blijkt een waar hippie oord te zijn. De hele stad wemelt hier trouwens van de hippies. Ondanks het feit dat we gereserveerd hadden, blijkt er toch geen plaats te zijn. Dat heb je met die hippies, je weet nooit wanneer ze weer vertrekken. De vrouw biedt ons nog een slaapplaats aan in het restaurant of op het dak, maar we weigeren beleefd.

Pushkar is bezaaid met hostels dus we vinden wel iets anders. Al snel vinden we ons hotel, The white house. Heerlijk rustig, schoon en met warm water (uitgezonderd tijdens de powercuts)! De hoteluitbater/monnik is zo vriendelijk om een extra bed bij te zetten zodat we met zijn drieën op één kamer kunnen (ik, Alex en Tomer).

Op het dak van het hotel genieten we van een heerlijk kopje Mango tea alvorens we de rest gaan opzoeken om te gaan eten. Omdat het vrijdag is wil Keren graag traditioneel sabat vieren. Gelukkig voor haar is er een soort van Joods gemeenschapshuis in Pushkar. We gaan mee en voelen ons wel een beetje buitenstaanders wanneer we de lange tafels met mensen zien. Ze zingen hebreeuwse liedjes en het eten is heerlijk. Voor even vergeet je dat je in India zit. Na het eten mogen mensen naar voren komen om een verhaal te vertellen. Wie vertelt krijgt een zak met Israëlische lekkernijen. Een jongen vertelt dat hij in Jaipur bijna betrokken is geraakt in een 'scam' met valse juwelen. (zo'n verhaal dat je wel eens leest op het internet en waarbij je je dan afvraagt wie er nu zo dom is daar voor te vallen)

Na de heerlijke maaltijd gaan we even opwarmen in het hard rock café (nee, het is niet zo spannend als het klinkt). We dronken Chai tot we er slaapdronken van werden en genoten er van heerlijke apple pai met ijs. Het zal moeilijk zijn om terug te keren naar de chapatis na dit weekend!

10-3-'12

Vanochtend hebben we op het dak genoten van een heerlijk ontbijtje. De kok heeft niet gelogen! Het eten is er inderdaad jammie. Na het eten gaan we op zoek naar het heilige meer. Dat blijkt nog niet zo gemakkelijk te zijn omdat we overal worden achtervolgd door mannen die ons bloemblaadjes of andere 'heilige' rituelen proberen aan te smeren. Hetzelfde gebeurde bij de Brahma tempel die me met zijn vele borden en ledborden eerder deed denken aan een winkelcentrum. We slenterden wat rond tussen de winkeltjes en bekeken de eindeloze varianten van de pofbroek. Eenmaal bij het meer moesten de schoenen uit waardoor onze voeten bijna verbrandden. Al hoppend zochten we een plekje om te gaan zitten. Foto's maken kon, maar je moest wel goed opletten waar je je camera op richt want veel mensen komen om een ritueel bad te nemen.

Na wat relaxen (en alweer een man die ons karma en zijn eigen portemonnee probeerde te zegenen) en wat eten besloten we een tempel te gaan bezoeken. De tempel lag op een berg net buiten Pushkar. Er zijn trappen tot boven en door de hitte is het een behoorlijke zware klim. Eenmaal boven is het uitzicht prachtig en settelen we ons om te genieten van de zonsondergang. Tot onze grote verrassing zijn we niet de enige Belgen! Onder het genot van een kopje chai genieten we samen met onze nieuwe vrienden van het prachtige uitzicht. 's avonds gaan we op aanraden van andere toeristen eten bij het 'Out of the blue' restaurant. Vanop het dakterras konden we de maan zien opkomen vanachter de bergen.

Op weg terug naar het hotel hoorden we loeiharde muziek spelen. Een feestje misschien? We besloten een kijkje te gaan nemen en het bleek een huwelijk te zijn. Een jongetje stond op een kitcherig podium te dansen en the happy couple zat op een soort troon. Het optreden was niet zo interessant dus kropen we weer onder het doek door en vervolgden we onze weg naar het hotel. Onderweg bleken er nog wel meer mensen fan te zijn van te luide muziek, we kwamen 2 random geplaatste boxen tegen waar muziek uit kwam voor god weet wie. Gelukkig hoorden we er niks van in ons hotel en konden we genieten van een welverdiende nachtrust.

De volgende dag zijn we na de lunch weer naar Jaipur vertrokken.