Handig zo'n reisblog. Hij vertelt je precies waar je bent (voor moest je dat vergeten zijn) en hoeveel procent van je reis al achter je ligt. 96% zo lees ik, nog 4 dagen, 1 uur, 6 minuten,... but hé who's counting wright?

Nee, hoewel ik er enorm naar uit kijk om weer naar huis te komen, voelt het toch een beetje vreemd om hier na 2,5 maand te vertrekken. Het idee van mijn naderende vertrek doet me melancholisch terugdenken aan de mooie momenten die ik hier beleefd heb. De leuke spontane contacten in de bus, op straat, in de winkel,... Kleine jongetjes die me spontaan helpen bij het oversteken (en ja dat kan soms echt wel handig zijn hier), in burka gesluierde vrouwen die in Dubai wonen en me graag willen toevoegen op facebook en de Riskjadriver die me probeerde te koppelen aan zijn Nederlandse vriend, maar ook zelf wel bereid was om met me te trouwen.

Als aandenken aan India heeft Sourma mijn voeten, handen en armen volgetekend met henna (of Mehendi). De mannen waren een paar dagen weg (naar het zoveelste huwelijk) dus hadden we het rijk voor ons alleen. Ik heb mijn chapatikunsten wat geoefend (al waren ze eerder vierkant dan rond) en geoefend in het begrijpen van Hindi zonder Hindi te kunnen. Oh ja, ik heb ook een sari aangedaan, nou ja, aangedaan. Sourma heeft me aangekleed want (net zoals bij chapatis) vergt dat wat oefening. De sari bestaat uit een kort topje, een onderrok en een soort van lange sjaal. De stof wordt rond de onderrok gedraaid, geplooid, weggestoken, nog wat meer geplooid en uiteindelijk transformeert het zich tot een lange jurk die bij elkaar gehouden wordt door een veiligheidsspeld. De sari valt mooier dan ik had gedacht (al is het niet helemaal mijn kleur), maar het blijft toch een beetje 'naakt' om met een blote buik rond te lopen. Dat bewijst maar weer eens hoe verschillend culturen kunnen zijn. Korte rokjes of shortjes zijn bij ons geen probleem, niemand zal je nakijken als een rokje draagt dat netjes tot je knie komt. Als je daarentegen met een topje over straat gaat lopen dat net onder je borst komt, al dat al heel wat meer hoofden doen draaien. Hier is het net het tegenovergestelde. De sari is overigens niet echt voor mij bedoeld vrees ik, nadat ik op de trap een paar keer op de rok ben gaan staan, maar waarschijnlijk is dat net zoals de chapatis en het aandoen van de sari iets dat je moet oefenen.

Zondagochtend begint mijn terugreis naar huis. Om 5 uur 's ochtends pak ik de trein naar Delhi waar ik een nachtje in een hotel zal blijven alvorens mijn vlucht naar huis te nemen. Als alles goed gaat sta ik rond 4 uur maandagmiddag weer op Belgische bodem (hopelijk met wat Indische zon).